Şifa
Bugün 21 Haziran. Yaz gündönümü. En uzun gün.
6 Mayıs 2018 Hıdırellez gününde, hayatımıza dahil olmanı isteyip; gül ağacının altında beklettiğimiz dileğimizdin sen.
Sonra o dilek kağıdını akdeniz sularına kendi ellerimle bırakmıştım, dalgalar alsın götürsün dileğimizi ve getirsin diye seni bize.
Sahiden öyle oldu. Ne rastlantıdır ki senden habersiz, seni dilediğimiz o şifalı hıdırellez gününde meğer doğmuşsun sen. Ve kırkbeş gün sonra yaz gün dönümünde evimize, evine kavuştun.
Bugün, hayatımıza dahil oluşunun 1. yıldönümü Şifa. Bizim Şifa'mız. Benim canım Şifa'm.
Bu fotoğrafı az önce çektim. Şifa, son 2 haftadır yaptığı gibi yine köşesine çekilmiş kırık patisini yalıyordu. "Şifa" dedim ona, patisini yalamayı bırakıp baktı bana yine derin derin. Biz onunla birbirimize böyle saniyelerce derin derin bakıyoruz gün içinde birkaç defa.
Şifa son iki haftadır bana şunu öğretiyor. O derin bakışlarıyla bana şunu söylüyor;
"Kendi kırığını kendin iyileştir. Ve o esnada ben nasıl ki sizi bile yaklaştırmıyorsam yanıma; yaklaştırma kimseyi yanına. Kendinle kal. Çekil kuytuna ve kırık bölgenle ilgilen. O kırığı sen kendin şifalandırabilirsin. Bunu yapabilirsin. Sen benim ismimi tesadüfen mi Şifa koydun zannediyorsun? İçindeki şifacıyı reddetme."
Son iki haftadır öğretmenim Şifa gibi yapıyorum. Elim kalbimde. Elim kalbimde "ya şâfi" dilimde. Kalbimi onarıyorum kendi kendime
https://open.spotify.com/track/5XMAeSjjinBwKjdANxHbeZ?si=wB1xAlTsSAG0cT3F0PLxBA
Yorumlar
Yorum Gönder